Toch weer zin in de toekomst … – Beste Rob,
In een land waar een knikkerprogramma door honderdduizenden wordt aangegaapt, Geer en Goor het summum zijn van humor en Martien Meiland het toppunt is van veilige homosexualiteit, mag je niet verwachten dat de uitslag van landelijke verkiezingen tot tevredenheid stemt.
Brief Loek Borrèl aan Rob Vrolijk
Vooraf negatief gestemd
Het telefonisch onderhoud dat we woensdagmiddag hadden, deed hier niets aan af. Ik beken, ik was nogal negatief gestemd en voorzag de afgrond voor ‘links’ en vaste voet voor ‘rechts’. En dan bedoel ik ultrarechts.
Verdwaalde geesten
Ze houden elkaar uiteindelijk in evenwicht. Maar was ‘links’ in vroegere tijden niet gewoon een heel zwaar gewicht op de weegschaal tegenover ‘gematigd rechts’? Nu moeten ze opboksen tegen marketeers als Wilders en Baudet, met in hun kielzog Eerdmans en Nanninga. Verdwaalde geesten uit een tijdperk waar we alleen nog in het geniep durfden te fluisteren over bruinhemden, extreemrechts, racisme en (neo-)fascisme.
Visieloos tijdperk
De tijdgeest vraagt niet om een visie, een zinnebeeld, ze vraagt om ‘nieuw leiderschap’ of ‘de man die in hemdsmouwen op de fiets springt en naar zijn werk gaat’. ‘Linkse’ politiek is niet leuk, ‘links’ is negatief, drammerig, is onheilsprofetisch. ‘Links’ heeft dus helemaal niets met de tijdgeest.
Politiek is verworden tot marketing
Alles in de huidige politiek lijkt geënsceneerd: van de depolitisering van Rutte tot het dansje op de burelen van Kaag, maar ook van het carnavalsgevoel van Ploumen tot de ‘Kennedy’-spiegel van Klaver. Acht jaar geleden was het Samsom, vier jaar geleden was het Jesse en nu heet de nieuwe hoop Kaag. Tussendoor hebben we dan nog Baudet gehad en aan het begin van de eeuw Fortuyn, Marijnissen, Bos, Verdonk en steeds wederkerend Wilders. ‘Het goed in de markt zetten van een product’ is politiek geworden en niet de inhoud.
Nul effecten toeslagenfraude en corona
Dacht je nu echt dat de toeslagenfraude enige invloed had op de verkiezingsuitslag? Of zelfs de coronamaatregelen, hoewel die misschien een procentje meer of minder aan deze of gene heeft toebedeeld. Het eerste is een ver van mijn bed discussie, corona lijkt de menselijke geest volledig te hebben aangetast.
Nederland terugeisen?
Ik zag een klimaatdemonstratie waar een groep optrad van in stijl geklede doodse figuren. Heel sereen, maar dáár wil je toch niet bij horen? Ze trekken echt niemand over de streep als ze deze groep nogmaals uitnodigen. Waarom eist ‘links’ Nederland niet gewoon terug? Het Nederland van flinke bosgebieden, kleinschalige boerenbedrijven, minder wegen en de kilometers waslijn met wasgoed in de open lucht wanneer je uit de trein kijkt, op weg naar Amsterdam.
‘Zin in de toekomst’
Mijn GroenLinks had een aantal jaren geleden een mooie slogan: “Zin in de toekomst”. Tijdens een bijeenkomst in Utrecht met allerlei geesten werd dat motto op de grond gekalkt. Wat vonden we ervan? ‘Onzin’, ‘dom’, ‘visieloos’, ‘weinig gevoel voor realiteitszin’. Ik vond het een geweldig motto, ‘Zin in de toekomst’. Positief, levensvreugde straalde ervan af. Ze keken me aan of ik een losgeslagen VVD’er was. Zo’n in maatpak gestoken ‘bolknak’, luisterend naar dixieland op mijn mp3-spelertje. Maar ik durfde de ongelijke strijd aan en vertelde mijn verhaal over mijn werk met statushouders, over het Udense jongerencentrum De Pul en ik kreeg ze mee. Misschien vonden ze me nog steeds een gekkie, maar ze zagen in ieder geval ín dat het GroenLinks verhaal eigenlijk heel mooi, heel positief was.
‘Zin in de toekomst’… Ik blijf het een mooie vondst vinden…
Minder aandacht voor het onweer
Maar goed, Rob, ik was op donderdagochtend alweer bevrijd van het teleurgestelde gevoel. Tijdens mijn dagelijkse ochtendwandelingetje zie ik steeds meer huizen met zonnepanelen. Zowel particuliere bewoning als ook huurwoningen van AREA. Dan wil ik weten waarom mensen die zonnepanelen laten plaatsen of ze al resultaten zien en hoe zij de energietransitie ervaren. Krijg je mooie gesprekken van. In een enkel geval zien de bewoners er niets in, maar er zijn veel meer mensen die hun beweegredenen etaleren en dan hoor ik vooral het gevoel van urgentie om mee te werken aan een mooie toekomst voor hun kinderen. Niet alleen als het gaat om het klimaat, maar ook om de gezondheidszorg goed te regelen voor morgen en overmorgen, en het onderwijs voor ieder kind toegankelijk houden. Het mooie is dat veel mensen het leuk vinden dat er interesse is voor hun leven, hun zorgen en hun welzijn.
In gesprek met de burgers
De politiek weer meer in gesprek met de burgers. Waar zijn ze mee bezig? Hoe ervaren ze het leven in deze samenleving? Wat verwachten ze van de toekomst? Welke rol ziet men voor zichzelf. We moeten de politiek weer bij de mensen brengen, hen laten zien dat ze terdege invloed hebben, al was het maar in hun straat, hun buurt, de wijk. Verandering begint met het zetten van de eerste stap.
Een positief en progressief links verhaal
Natuurlijk ben en blijf ik een politiek dier. Blijf de landelijke politiek volgen, maar zie vooral mogelijkheden om te experimenteren met een positief progressief links verhaal in een veel kleiner verband. Het is nog even broeden op een goed antwoord in deze, maar ik voel dat het op uitbreken staat. Je hoort van me…
Lees het antwoord van Rob: It’s the ideology, stupid
Schrijf je in voor de nieuwsbrief!
En krijg het boek ‘Zoete inval. Als in Uden de pot kookt, bloeit de vriendschap’ cadeau!
Trackbacks/Pingbacks