Debatcentrum De Grens   Opinie    Nieuws   Interviews    Contact

VVD-Maashorst lijsttrekker Maarten Prinssen:

‘Ik verafschuw het instituut wethouder!’​

In de afgelopen twintig jaar heeft de VVD in de Udense politiek de plek ingenomen die voorheen decennialang de KVP/het CDA had, te weten de politieke macht waar het in de Udense politiek om draait. Had de partij in Jan Coenen en René Peerenboom twee flinke stemmentrekkers, in 2018 koos men verrassend voor caféhouder Maarten Prinssen, een keuze die nogal wat wenkbrauwen deed optrekken. De VVD verloor de gemeenteraadsverkiezingen, maar werd toch tot het pluche geroepen. Maarten Prinssen nam de wethouderszetel en weer moesten veel mensen hieraan wennen.

‘Maarten, hoe is het je in de afgelopen 3,5 jaar als wethouder vergaan?’
‘Bijzonder, maar zeker niet zonder slag of stoot. Vooral in het begin moest ik heel erg wennen aan het bedrijf dat het gemeentehuis is. Het is een spel tussen bestuur, raad, media en de inwoners van de gemeente. Daar moest ik een balans in vinden. Ik ben een open en transparant mens, heb de tong los zitten. Ik ben niet van de moeilijke woorden, en niet van de moeilijke teksten lezen. Ik heb liever dat men het me verteld hoe de dingen gaan. De ambtelijke wereld, dat is iets waar ik ook aan heb moeten wennen. Maar op je vraag terug te komen, na 3,5 jaar gaat het me goed af. Ik ben het bijna leuk gaan vinden. Als je op mijn leeftijd (56) iets kan betekenen voor de Udense bevolking, je eigen mensen, waar we geboren en getogen zijn, dan is een rol als wethouder gewoon leuk. Je kan dan namelijk iets betekenen voor deze mensen.’

Conflicten

‘Natuurlijk, heb ik ook zo mijn conflictjes gehad met de burgemeester en het college. Na drie maanden wethouderschap wilde ik het bijltje erbij neerleggen. “‘Dit gaat het niet worden”, heb ik tegen hun gezegd. Ik ben eerst Maarten Prinssen en daarnaast ook nog wethouder en niet andersom. Ik wil gewoon als Maarten Prinssen naar een feest kunnen van een vriend, als die dan ook voorzitter is van de rugbyvereniging en dan in de sportkantine het feest geeft. Maar de burgemeester vond dit lastig. Als wethouder geef je dan goedkeuring aan een privéfeestje in een sportkantine. Daar heb ik gewoon niet bij stilgestaan en zo wil er ook niet mee omgaan. Ik wil gewoon mijn beste maat feliciteren. Dan houdt het voor mij op. Dus ik ga gewoon naar een vriend of vriendin toe om deze te feliciteren tijdens mijn wethouderschap. En dat moet maar gewoon kunnen.’
‘En echt, het wethouderschap is leuk geweest en daarom wil ik er nog wel vier jaar aan vastplakken. Hoewel ik het instituut wethouder verafschuw en eigenlijk zo snel mogelijk zou willen afschaffen.’

Van lijsttrekker naar het wethouderschap

‘Dat betekent dus nog vier jaren?’
‘Met mijn leeftijd denk ik dat ik het zeker nog vier jaar kan doen. Over vier jaar kijken we weer verder. Daarom wil ik nogmaals lijsttrekker zijn voor de VVD en als we weer meedoen aan de nieuwe coalitie, dan wil ik weer de wethouderszetel namens de VVD bezetten. Ik vind, als je voor het wethouderschap gaat, dan neem jij je verantwoordelijkheid en gaat de kar trekken. Ik wil niet, zoals bij andere partijen de kar trekken en dan een ander wethouder laten worden. Maar dat is natuurlijk ieders keuze.’
‘Als de VVD niet aan de coalitie mee gaat doen, gaan we de oppositie in en kijk ik wel om naar iets anders. Want in de raad ga ik niet zitten. Als ik geen wethouder word, dan mogen ze iemand anders zoeken voor de opengevallen raadszetel.’
‘Ik heb voormalige wethouders gezien die in de raad plaatsnamen, maar dat is zo lastig. Ze hebben zoveel kennis vergaard als wethouder en moeten dan later het (eigen) werk gaan toetsen als raadslid. Het wethouderschap geeft je zoveel dossierkennis en inhoud mee, daar kan je als raadslid, met een heel beperkte positie, weinig mee. Daar wordt je niet vrolijk van. Voor mij hoeft dat niet. Dan geef ik liever de zetel aan talent, die politiek kan groeien als raadslid.’

Achteraf: een coalitieakkoord zonder lef

‘De coronacrisis en de gemeentelijke fusieperikelen kenmerkten de aflopende periode. Hoe acteerde jij hierin?’
‘Ja, je moet weten dat dit college politiek onervaren was. Franko van Lankvelt (CDA) en Gijs van Heeswijk (Jong Uden) hadden natuurlijk wel raadservaring en Gijs ook enkele maanden ervaring als wethouder, maar Ingrid Verkuijlen (GeWoon Uden) en ik hadden geen enkele politieke ervaring. Als ik achteraf kijk hadden we dan ook een coalitieakkoord dat niet uitblonk van lef. Weinig durf.’

Werken voor en met de nieuwe kernen

‘Waar ik wel benieuwd naar ben is het werken voor de nieuwe kernen. Daar komt toch nogal wat bij. Gebieden en mensen die ik niet ken. Zo’n Schaijk en Reek, als ik daar bij Herperduin de hond uitlaat, dan denk ik ‘hier moet ik straks ook iets van vinden’. Zeeland is iets anders. Zit in ons dna. Mijn grootmoeder is er een van Bongers, café Zuid. We kenden Zeeland, Morgenzon, Kobus, Bacchus, noem maar op.’
‘Niets verkeerds over Landerd, maar als ik de agenda’s van de collegevergadering naast elkaar leg , dan zijn daar echt verschillen. Ik ben dan ook nieuwsgierig hoe dat gaat lopen in een fusie tussen een kleine en grote gemeente. Als dadelijk de voetbalclub uit Schaijk gaat zeggen dat wat Udi ’19 krijgt, toch ook voor hen beschikbaar moet zijn. Dat kunnen dan mooie discussies worden.’
‘We hebben bij de harmonisatie van de twee gemeenten voorop gesteld dat de inwoners van de beide gemeenten geen nadeel mogen hebben bij de fusie. Er zullen zeker kleine en grotere dilemmaatjes ontstaan waarbij mensen bij het gemeentelijke loket gaan staan en zullen zeggen ‘betaal maar meer’. Bijvoorbeeld toeristenbelasting, die men in Landerd betaalt en die mogelijkerwijs voor de fusiegemeente gaat gelden. Of de toeslag bij zorgverzekeringen, waar Landerd maar twee tarieven kent en Uden bijvoorbeeld weer drie. Dat gaat voor de nieuwe gemeente een extra uitgave worden van zo’n € 27.000,=., maar de inwoner heeft er voordeel bij.’

Het sociale domein

‘Je had het net over een coalitieakkoord zonder lef. Wat bedoel je daar eigenlijk mee?’
‘Als coalitie hebben we de afgelopen jaren veel gerealiseerd dat we in het akkoord ook hadden aangekondigd. Er had voor mij veel meer ambitie in mogen zitten, tandje erbij zou ik zeggen. In plaats van nu 90% gerealiseerd te hebben, had ik veel liever in de afgelopen vier jaar gezegd dat ik door corona en de fusie 70% gerealiseerd zou hebben, maar toch meer hijskranen in de gemeente geplaatst zou hebben. En dan bedoel ik niet alleen fysieke hijskranen, maar zaken waar we nog meer mee bezig zijn, waar we aan bouwen. Bijvoorbeeld in het sociale domein, waar mijn portefeuille grotendeels uit bestaat, draai ik een netwerk van voorzieningen in de Bogert en in Melle, wat mij betreft zou dat in elke wijk al moeten zijn uitgerold. Het nadenken over de rol van gebiedsplatforms. We moeten weer terug naar de wijkgebouwen. Die gebiedsplatforms zijn zeker wel een aanspreekpunt voor de bewoners in die gebieden. Maar de vraag is of het werkt. Er zijn veel verschillen tussen de gebiedsplatforms zoals deze opereren daar zou wat mij betreft veel meer aandacht voor moeten zijn, hoe organiseren we burgerparticipatie beter?’
‘Maak morgen weer wijkraden, die verantwoording dragen voor de wijk en voor haar inwoners. Maar maak weer fysieke gebouwen met mensen, waar de buurt weer gehoord en gezien wordt. We moeten kijken naar de noden van zo’n wijk. Als er in een bepaalde wijk veel eenzaamheid is, dan moeten wij ervoor zorgen dat er meer activiteiten komen voor die mensen in de wijk. Dat ze ergens terecht kunnen om een praatje te maken, een hapje te eten en om activiteiten te doen. Misschien geldt dit niet voor andere wijken, maar hebben die weer andere aandachtspunten, waar we als gemeente ondersteunend in kunnen zijn.’

Tegen de bureaucratie

‘Ik heb een hekel aan die AHOED’s. Dan zitten er tien huisartsen onder één dak en krijg je steeds weer een nieuw gezicht voor je. Die huisartsen zijn vertrouwenspersonen voor de patiënten. Tegenwoordig moet de huisarts steeds op het schermpje krijgen wie ze nu weer voor zich hebben en welke diagnose gesteld moet worden. De band tussen huisarts en patiënt wordt steeds minder. Dat kan niet.’
‘Ik was twee weken wethouder, had ik een vergadering in De Schakel. Kom ik een oude bekende tegen achter de bar en vraagt ze of ik een afspraak heb, want ze kan deze niet in de agenda vinden. Nee, ik wil gewoon even buurten. Nou, dat kon zomaar niet, dan zouden er meer mensen gewoon naar binnen lopen en om een bakkie koffie vragen. Werd daarom naar boven gestuurd. Kom ik weer beneden, vraagt ze of ik kwam namens de gemeente of namens de wijkraad. Anders kan ze de koffie niet noteren.’
‘Het is allemaal zo bureaucratisch. Wanneer een KBO een zaaltje afhuurt om een spel te spelen en dat moeten doen in een kleine ruimte waar ze net met zijn allen terecht kunnen, terwijl er een grotere zaal leeg staat, dan vraag ik je toch. Die wijkgebouwen moeten er voor de mensen zijn. De buurt moet binnen kunnen lopen, een gratis bakkie koffie krijgen, krantje kunnen lezen en een spelletje doen.’
‘Ik houd erover op, voordat ik boos word. Ik word schijtziek van al dat geregel in ons land. Als ik in het bos loop, is er een paadje voor te wandelen, een paadje voor hondenbezitters, een rijwielpaadje, enz. En alles moet vermeden worden. Als men vroeger een koe tegen kwam, liep men er gewoon even omheen. Niet zeuren. Nee, de grazers zouden wel eens… gewoon voorbij lopen. Echt, het wordt in ons land alleen maar erger. Helligers zegt regelmatig tegen me “rustig aan, je kunt niet alles in één keer veranderen”.’

Wethouder voor iedere inwoner

‘Maarten, ik moet nu toch wel kwijt: ‘Wat is de VVD’er in je?’…’
‘Ja, Spencer Zeegers roept dat ook al tegen me. Maar ik ben een liberaal, een ondernemer. Ik voel me goed bij die club. Als ik al die oranje jasjes weer zie, vind ik dat toch iets hebben. Twee keer per jaar worden wij, bestuurders van de VVD, naar Den Haag gehaald door de VVD fractie voor een broodje en dan met de benen op tafel praten over wat ons in de gemeenten bezighoudt. Maar ik ben ook gewoon een Udenaar, die er voor de mensen is. Ja, voor de ondernemers, maar ook voor iedere andere Udenaar of ie nu uit de Bogert komt of uit Uden Zuid. Ik ben wethouder voor iedere inwoner.’

Een strak rechts verkiezingsprogramma?

‘Maarten, toch even terugkomen op dat verkiezingsprogramma van je partij. Het is een strak rechts programma, eigenlijk volledig gericht op de ondernemers. Als ik naar je luister en ik hoor het ook van raadsleden en mensen uit mijn omgeving, dan vraag ik me echt af of je dit programma wel kan trekken?’
‘Ik weet goed wat in het programma staat… Maar, Loek, ik ben een liberaal en dat vul ik in zoals ik denk dat het hoort. Mensen weten me te vinden, veel mensen zullen me kennen. Ik kan slecht “nee” verkopen. Wil met de mensen in gesprek zijn. Ook zorgen dat hun problemen een bevredigende oplossing krijgen.’
‘Weet je, alle partijen hebben in hun programma staan dat ze in gesprek moeten met de bewoners. Ik doe dit altijd. Moet geen belofte zijn. Moet je gewoon doen. Na de verkiezingen zul je zien dat van deze belofte weinig over zal zijn.’
‘Mijn vrouw zegt regelmatig tegen me dat ze bij mij niet op de eerste plaats staat. Kan wezen, maar ik heb het niet zo op de eerste, tweede, of derde plek. Als een ondernemer denkt dat die altijd bij mij op één staat… daar ben ik te weinig liberaal voor. Als morgen iemand mij belt met een probleem, ondernemer of niet, dan staat die bij mij op het platform. Daar praat ik mee en is dan voor mij de eerste gesprekspartner. Daar maak ik echt geen verschil in.’

De komende vier jaar

‘Ik moet toch even je de vraag stellen ‘wat je van de komende vier jaar verwacht’? Jullie hebben het over ‘bouwen, bouwen, bouwen’. Hoe pak je dat aan?’
‘Nou, we moeten eerst de verkiezingsuitslag afwachten. Maar als we weer mee gaan doen, dan is de vraag of ik op het sociaal domein blijf of ga schuiven in de coalitie. De “VVD”-post financiën moet je niet aan mij geven, ik wil iedereen rijk maken. Maar kijk je naar de vier poppetjes die nu het college vormen met Helligers, dan zijn we weer vier jaar gegroeid en zit er potentie in. Het CDA schuift twee kandidaat wethouders naar voren en dan is de vraag wie kiezen ze en wat is dan de juiste portefeuille voor deze kandidaat.’
‘Ik heb de portefeuille sociaal domein, zeker door het uitstekende voorwerk van voormalige wethouders Sultan Gunal en Gerrit Overmans, verder kunnen ontwikkelen. Ik wil dat wat we daar hebben neergezet niet zomaar wordt afgebroken.’

De eerste gemeente zonder wethouders?

‘Ik heb in het college gezegd of we de eerste gemeente in Nederland zullen zijn die afscheid nemen van wethouders. Wat bedoel je, afscheid nemen van wethouders? Mensen, luister, we hebben hier een gemeente met een budget van € 130 miljoen per jaar en dat wordt hier gedaan door een ex-kinderjuffrouw, een ex-kastelein/theaterdirecteur, iemand die op een blauwe maandag bij de IND heeft gewerkt en een meneer die vertegenwoordiger is geweest van mengvoeders. We zijn gek!!!’
‘Ik zou twee bestuurders zoeken: één technische, met een financiële achtergrond en een commerciële man. Die komen niet voor dat salaris uit hun bed, die kosten 2,5 ton. Die krijgen 10 jaar om de gemeente Maashorst daar te brengen wat het moet zijn. En laten we nou bezig zijn met wat wel mogelijk is. Een trein komt er nooit niet. Die snelfietspaden zorgen ervoor dat je straks sneller bij het station van Oss bent dan dat ooit een trein van Uden naar Oss er is.’
‘Ik zal niet mijn zin krijgen en er zullen weer wethouders worden gekozen, maar we moeten eigenlijk profielen van bestuurders klaar hebben liggen.’

De gemeente Maashorst heeft hét

‘Op je vraag terug te komen wat we de komende vier jaar moeten doen? Dat we de drie kernen, Zeeland, Reek en Schaijk omarmen en dat we samen de nieuwe gemeente nog mooier maken. Want we hebben hét in deze gemeente. We zijn financieel gezond, hebben een ziekenhuis, een bruisend centrum, een goede infrastructuur, cultuur, groen, volop recreatie, sport. Echt, de nieuwe gemeente staat er goed op. ‘
‘Ik zou van het Bevrijdingspark een Stadspark willen maken. Beter verlicht, de witte Boerderij een serre als een theehuis. De Pauluskerk moet open en beter geïntegreerd zijn. Sport moet in dat stadspark uitgebreid worden. 3×3 – basketballveld, skatebaan aanpassen, noem maar op. En niet van al die ondoorzichtige paadjes en gangetjes, die voor de buitenwacht niet zichtbaar zijn.

In de porseleinkast

‘Maarten, de grote crises voor de nabije toekomst, wonen en klimaattransitie. Naast de nog voortwoekerende coronacrisis en de eenwording van Landerd/Uden. Wat gaan we ermee doen?’
‘Bouwen moeten we, maar al bij de start van de nieuwe coalitie meteen aangeven wat we willen, hoe we het willen aanpakken en wanneer we klaar zijn. Ik ben voor een wethouder specifiek voor wonen, maar dan moeten alle radertjes in de ambtenarij ook gaan draaien. Wij, op de gemeente, bestuurders en ambtenaren moeten iedereen bij elkaar brengen en zorgen voor de noodzakelijke voorwaarden. Anders lukt het niet. We moeten gaan besturen! De ambtelijke wereld is niet stroperig, maar wij, de bestuurders. We zijn niet kordaat genoeg. Praten teveel. We hebben bestuurders nodig, die over twee weken tegen de ambtenaar zegt “waar zijn we met de vorderingen?” Ik wil dat er slagen gemaakt worden.’
‘Er was een ambtenaar die in coronatijd afscheid nam. Door de omstandigheden geen feestje of receptie. Kon ik niet mee leven. Heb hem op mijn kamer uitgenodigd met de burgemeester en toch een mooi afscheid gegeven. Vraag ik aan hem wat hem in zijn diensttijd het meest is bijgebleven. “Jij”, zegt die zonder aarzelen. Een ondernemer wethouder op het sociaal domein. Paniek in de tent. Vergadering belegd. Wat moeten we met een ondernemer op het sociaal domein? Zegt het hoofd “we gaan slagen maken en ik leer hem wel tot 10 tellen.” Echt gebeurd.’
‘Ik kan als bestuurder zo door de porseleinkast alles aan stukken lopen, maar ’s avonds zet ik het allemaal weer netjes terug. Ik wil weten waarom ambtenaren denken dat hun adviezen de juiste zijn. Leg het me maar uit. Ik kan dan mijn conclusies trekken. Laat er maar reuring ontstaan.’
‘Mijn opa was een echte PvdA’er. “Je bent geen VVD’er, je bent er een van mijn”, zei die dan. Weet je, ik was een fan van Bolkenstein. Die zei ook wat Wilders en Baudet zeggen, maar Bolkenstein hanteerde altijd de menselijke maat en pakte dat netjes in. Bolkenstein is de premier die we nooit hebben mogen hebben. Toen ben ik me voor politiek gaan interesseren. En ben eerlijk, mijn vriendjes zaten bij de VVD. En dat is wel zo gezellig. Maar ik ben in de eerste plaats een Udenaar. Uden zit in mijn hart, de mensen in Uden zitten in mij. Zet me niet neer in Maastricht of waar dan ook. Ik zou er doodongelukkig zijn.’

Geen burgemeester

‘Is dit je laatste kunstje in de politiek?’
Loek, burgemeester, dan is de cirkel wel een beetje rond. Maar burgemeester in Uden, nee, dat zou ik niet kunnen. Ik sta tussen de Udenaren, niet erboven. Wil altijd met de mensen uit de wijken praten. De portefeuille van de Burgemeester heeft niet mijn ambitie.’

Geen energietransitie voor VVD Maashorst

‘Maarten, wat ik in het verkiezingsprogramma van de VVD mis. Niets, maar dan ook werkelijk niets over de energietransitie? Wat gaan we ermee doen?’
‘Niets, Loek, ik vind al die plannen wat betreft klimaatbeheersing, energietransitie en dergelijke een onmogelijke zaak. Te grote aanpassingen waarvan we niet weten wat het oplevert. Ik maak me zorgen over de zonnepanelen, de windmolens, noem maar op. Belangrijk is dat de natuur in de nieuwe gemeente behouden blijft. Daar moeten wij onze eerste zorg in stellen. Daarom zeggen we er maar niets over in het programma.’

Zwaan kleef in aan

‘Laatste vraag, Maarten, gemeenten mogen zich bij de gemeente Uden/Landerd aansluiten. Is het niet samen met andere gemeenten?’
‘Ja, we staan open voor verdere samenwerkingen en aaneensluitingen. De hoop was natuurlijk altijd dat ook Bernheze zich bij ons aan zou sluiten. Dat is niet gelukt. Was nog te vroeg. Misschien in een later stadium. Of bijvoorbeeld Nistelrode naar deze gemeente en Heesch naar Oss. Boekel misschien bij ons aansluiten. Het kan allemaal nog in de toekomst. De fusie Uden/Landerd is niet een eindig proces. We staan open naar anderen.’

‘Als men vroeger een koe tegen kwam, liep men er gewoon even omheen. Niet zeuren. Nee, de grazers zouden wel eens…’

Lees hier meer over het verkiezingsprogramma van de VVD-Maashorst

Lees ook het interview met VROUW Maashorst lijsttrekker Christa van de Langenberg
Lees ook het interview met PARTIJvdSPORT Maashorst lijsttrekker Anne Marie van Duivenboden
Lees ook het interview met Voor de Dorpen lijsttrekker Harold van den Broek
Lees ook het interview met FVD Maashorst lijsttrekker Janco Bethlehem
Lees ook het interview met Jong Maashorst Lijsttrekker Gijs van Heeswijk
Lees ook het interview met Maashorst Vooruit Lijsttrekker Jeroen van den Heuvel
Lees ook het interview met GeWoon Uden lijsttrekker Ruud Geerders
Lees ook het interview met Maashorst Vooruit Lijsttrekker Jeroen van den Heuvel
Lees ook het interview met PRO lijsttrekker Cock de Jong
Lees ook het interview met SP lijsttrekker Ton Segers
Lees ook het interview met UdenPlusLanderd lijsttrekker Tinie Kardol
Lees ook het interview met CDA lijsttrekker Maurits van den Bosch
Lees ook het interview met GroenLinks Landerd-Uden lijsttrekker Genoveef Lukassen

Privacyverklaring Debatcentrum De Grens