Debatcentrum De Grens   Opinie    Nieuws   Interviews    Contact

Teneur politiek café Debatcentrum De Grens:

We staan met z’n allen voor twee ingrijpende keuzes op 20 maart 2019!

Door Loek Borrèl

Een Politiek Café starten met als onderwerp de komende provinciale statenverkiezingen. Een saaiere start van deze nieuwe loot aan de debatcentrum-boom kun je je nauwelijks voorstellen. En dan ook nog eens op as-woensdag, wanneer de meeste mensen in de regio het carnaval nog uit hun ogen wrijven. Echter, zo’n zestig mensen namen de moeite om deze bijeenkomst van Debatcentrum De Grens in De Pul bij te wonen. En de in ruime mate aanwezige kandidaat-statenleden hadden geen schorre keel of een op hol geslagen gedachtegang. Je weet het niet na zo’n grensverleggend drank- en dansfeest als carnaval.

Zoals inleider Rob Vrolijk zich al afvroeg: Waar stemmen we op 20 maart eigenlijk voor? En worden de komende verkiezingen niet gekaapt door landelijke, politieke kwesties? Bovendien speelt op de achtergrond mee dat de 570 gekozen statenleden de zware opdracht krijgen om een nieuwe Eerste Kamer te kiezen. Terwijl in de huidige regering de meerderheid in de senaat lijkt te gaan verliezen, als we de prognoses van de verschillende opiniepeilers tenminste mogen geloven.
Desalniettemin gaven zowel de inleider als ook de aanwezige politici duidelijk aan dat de Provinciale Staten een eigen verantwoordelijkheid dragen binnen de staatsinrichting van ons land. Wij als burgers in die provincies worden bijna dagelijks geraakt door besluiten die de statenleden tijdens hun vergaderingen nemen.

De onderwerpen

De redactieraad van het debatcentrum koos voor een drietal debatjes waar regionale thema’s de boventoon voerden. In steeds wisselende groepjes ging gespreksleider Kay den Teuling dieper in op veiligheid, mobiliteit en landbouw. Daarbij wist hij deze thema’s naadloos te verbinden met (inter-)nationale thema’s als het klimaat, energietransitie, dierenwelzijn, verdere verstedelijking en het krijgen van krimpgebieden, waar het aanbod van diensten steeds verder wordt uitgehold.

Aanpak van drugsoverlast

Er valt iets te kiezen, zo bleek uit de soms felle debatten aan de thematafel. Zo wees Alexander van Hattem (PVV) in zijn bijdrage over drugsoverlast en veiligheid erop dat bepaalde vormen van criminaliteit in Brabant (drugs, mensenhandel) sterk groeit door de open grenzen van Europa, de massa-immigratie en het ‘wegzetten’ van de Brabanders. Hij kreeg weerwoord van Martijn de Kort (PvdA) en Jade van der Linden (GroenLinks). Zij wezen erop dat de aanpak van drugsoverlast en het gevoel van onveiligheid niet alleen te maken kan hebben met repressief ingrijpen (natuurlijk, drugscriminaliteit moet hard worden aangepakt en drugsafval in de openbare ruimte is een gevaar voor mens en dier). Maar tegelijkertijd moet de overheid ook kiezen voor een preventieve benadering van de drugsproblematiek. In hun optiek moeten we nadenken hoe om te gaan met het (soft-)drugsbeleid. Zij zijn voorstander van het legaliseren van XTC, het geven van betere voorlichting en het voorkomen dat gebruikers meteen in de criminele hoek worden geduwd. Beide stonden zij op het standpunt dat Nederland van een tolerant gidsland, steeds verder achteropraakt bij landen die de strijd tegen de georganiseerde criminaliteit niet per definitie willen opgeven, maar vooral willen ondervangen.

Waar gaat het openbaar vervoer naar toe?

Het thema mobiliteit werd zo breed geformuleerd als er kilometers asfalt in Brabant liggen. Het bracht de VVD, de SP en Ouderen Appèl-Hart voor Brabant aan tafel zeker niet dichter bij elkaar. Nurettin Altundal (SP) hamerde er vooral op dat de marktwerking in het openbaar vervoer ervoor heeft gezorgd dat de toegankelijkheid van gehuchten en dorpen steeds moeilijker wordt. Vooral mensen met een kleine beurs, ouderen en scholieren zijn hiervan de dupe. Margriet Bräuner (VVD) daarentegen pleitte voor slimme manieren om van A naar B te gaan. Zij zag buiten de spits regelmatig bijna lege bussen door Brabant rijden. En dat kost de burger eigenlijk alleen maar geld. Ze zag veel meer in een innoverende, persoonsgerichte aanpak van het vervoer met apps. Derde gesprekspartner Horst Oosterveer (Ouderen Appèl-Hart voor Brabant) kaartte het concessiebeleid van de provincie aan. In deze concessies over een periode van 10 jaar, moet de provincie met de vervoersbedrijven heel nauwgezet aangeven waar de provincie nu prioriteiten stelt in het openbaar vervoer. Het steeds verder uithollen van dit vervoer in de kleine(re) kernen moest in dit overleg zwaarwegend worden meegenomen.

Wat doen we met de landbouw?

Onder het kopje ‘landbouw’ ging Kay den Teuling in gesprek met gedeputeerde Anne-Marie Spierings (D66), Anita Verstegen (PvdD) en Wil van Pinxteren (Lokaal Brabant). Alle drie de partijen zijn vóór landbouw, maar daarmee is dan ook alles gezegd. Anita Verstegen wil zo snel mogelijk af van de intensieve landbouw, liever vandaag dan morgen. Haar partij heeft een landbouw voor ogen die gericht is op kleinschaligheid en produceert voor de eigen markt. Zeker niet commercieel gericht, alleen gebaseerd op het behalen van zo groot mogelijke winsten. Ook D66 wil een meer ‘getrimde’ landbouw. Als gedeputeerde in Brabant staat Anne-Marie Spierings aan de basis van een landbouwbeleid waarin krimp van de veestapel, schonere en betere stallen voor de dieren en vernieuwing van de landbouw. D66 wil een kleinschaliger en veiliger landbouw en combinaties als veestapel met bijvoorbeeld fruitteelt. Voor de omvorming van de landbouw wil Brabant minimaal 75 miljoen inzetten, een bedrag waar Wil van Pinxteren vraagtekens bijzet. Volgens hem zal de omvorming veel meer gaan kosten en is voor een groot deel afhankelijk van de banken. En die hebben de boeren in het verleden juist grote leningen verstrekt voor schaalvergroting. Het is geen vetpot voor het huidige boerenbedrijf. Omvorming, krimp en nieuwe, grote investeringen voor dierenwelzijn en volksgezondheid, kan voor veel boeren de doodsteek worden.

Achterliggend hoofdthema bij alle onderwerpen: het klimaat

Opvallend was dat in bijna alle aangeroerde onderwerpen het klimaat en de uitwassen van de klimaatverandering een rol speelt. Bijna elke partij betrok het in hun bijdragen. In veel gevallen werd de ernst van de klimaatverandering onderkend. In een enkel geval (‘klimaatdictatuur’, ‘klimaathysterie’) liet de spreker weten er weinig mee op te hebben.
Dan is het ook wel aardig dat iemand dat de lijsttrekker van Water Natuurlijk voor de Waterschapsverkiezingen Ernest de Groot zijn column wijdt aan daadwerkelijke consequenties van die klimaatverandering. Ernest de Groot betoogde dat belangrijke keuzes moeten worden gemaakt tijdens deze verkiezingen. Water wordt een zeldzaam goed en betwist door vele actoren (landbouwers, burgers, recreanten, enz.). Voldoende water is noodzakelijk voor de mens. Het klimaat zorgt dat het water nauwelijks meer op peil gehouden kan worden. Een ultieme zomer als in 2018 is niet alleen een zorg voor de landbouwers of de mensen, maar zeker voor de natuur in zijn geheel. waterpeil te laag om de grond vochtig te houden. Volgens hem is het dan ook van groot belang dat burgers gaan inzien dat het stemmen voor de waterschappen tevens richting geven aan de uitdagingen die de klimaatverandering ons water en de natuur toe brengt.

Zeepkist betogen

Tussen de debatten door werd door elke aanwezige partij in een pitch twee minuten aangegeven waar de partij in de komende vier jaar in de provincie voor wil strijden. Elke kandidaat liet in de pitch zien dat men in een beperkte tijd een helder betoog kon neerzetten.

Eindconclusie: een enerverende avond

Het Debatcentrum De Grens kreeg met deze eerste uitgave van het Politieke Café de gewenste uitvoering. Dat een ‘saai’ onderwerp als de provinciale statenverkiezingen zorgt voor de nodige beroering, maakt dat het voeren van gesprekken altijd tot iets verhelderend zal leiden.

Lees ook: Water … Natuurlijk … Water

Privacyverklaring Debatcentrum De Grens